H Οστεοχόνδρωση είναι νόσος της ανάπτυξης και προσβάλλει, κυρίως, ταχέως αναπτυσσόμενους σκύλους μεγαλόσωμων και γιγαντόσωμων φυών.
Πρόκειται για διαταραχή της διαδικασίας της ενδοχόνδριας οστεοποίησης, με αποτέλεσμα την ελλιπή ωρίμανση και αγγείωση του υποχόνδριου οστού και του χόνδρου με εξέλιξη την πάχυνση και απόσπαση μέρους του τελευταίου (αποσπαστική οστεοχόνδρωση). Το χόνδρινο αυτό τεμάχιο λειτουργεί σαν ξένο σώμα μέσα στην άρθρωση προκαλώντας σταδιακά αρθρίτιδα.
Αίτια της οστεοχόνδρωσης θεωρούνται κληρονομικοί παράγοντες, η γρήγορη ανάπτυξη και η υπερβολική ποσότητα τροφής ή/και μη ισορροπημένης τροφής.
Συνήθως προσβάλει σκύλους ηλικίας 5 – 10 μηνών με περίπου τριπλάσια συχνότητα τους αρσενικούς σε σχέση με τους θηλυκούς και στο 50% των περιπτώσεων εμφανίζεται αμφοτερόπλευρα (και στις δύο σύστοιχες αρθρώσεις).
Οι αρθρώσεις που κυρίως προσβάλλονται είναι: του Ώμου (κεφαλή του βραχιονίου), του Αγκώνα (έσω βραχιόνιος κόνδυλος), του Γονάτου (έξω μηριαίος κόνδυλος) και του Ταρσού (έσω κόνδυλος του αστραγάλου).
Τα συμπτώματα της πάθησης είναι το οίδημα της άρθρωσης και η διάφορου βαθμού χωλότητα ανάλογα με το μέγεθος της αλλοίωσης.
Όταν οι αλλοίωση είναι ευμεγέθης, δημιουργώντας πόνο και χωλότητα, η χειρουργική θεραπεία θεωρείται απαραίτητη και ιδανικά πρέπει να γίνεται πριν εξελιχθεί η αρθρίτιδα.
Η πρόγνωση του χειρουργείου σ’ αυτή την περίπτωση είναι καλή και ιδιαίτερα για την άρθρωση του ώμου, που είναι και η συχνότερη άρθρωση που προσβάλλεται.
Εικόνα 4
Διεγχειρητική εικόνα αποσπαστικής οστεοχόνδρωσης έσω κονδύλου του βραχιόνιου οστού
Η αποσπαστική οστεοχόνδρωση του έσω κονδύλου του βραχιονίου αποτελεί μορφή δυσπλασίας του αγκώνα και περιγράφεται στην αντίστοιχη ενότητα.