Αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες χωλότητας των πρόσθιων άκρων στον σκύλο (www.ofa.org).
Αφορά μεγαλόσωμες κυρίως φυλές και εμφανίζεται σε νεαρή ηλικία (5-7 μηνών). Προοδευτικά εξελίσσεται σε οστεοαρθρίτιδα, αποτελώντας μόνιμη αιτία πόνου και χωλότητας (Εικόνες 1 και 2).
Εικόνα 1
Πλάγια και Προσθιοπίσθια ακτινογραφία φυσιολογικού αγκώνα
Εικόνα 2
Προσθιοπίσθια ακτινογραφία αγκώνα με προχωρημένη οστεοαθρίτιδα.
Εικόνα 3
Ακτινογραφία και αξονική τομογραφία αγκώνα με κάταγμα έσω κoρωνοειδούς απόφυσης (FCP)
Οι μορφές δυσπλασίας του αγκώνα, είναι τέσσερις (www.vet-iewg.org).
1. Το κάταγμα της έσω κορωνοειδούς απόφυσης της ωλένης – Fragmented Medial Coronoid Proccess (FCP) (Εικόνα 3)
2. H αποσπαστική οστεοχόνδρωση του έσω κονδύλου του βραχιονίου (Εικόνα 4) – Osteochondritis Dissecans of the Medial Humeral Condyle (OCD).
Εικόνα 4
Αποσπαστική στεοχόνδρωση του έσω κονδύλου του βραχιονίου και οστεοαρθρίτιδα
3. Μη σύγκλιση του ράμφους του ωλεκράνου – Ununited Anconeal Process (UAP). (Εικόνα 5)
4. Η σοβαρή κακή συνοχή της άρθρωσης του αγκώνα – Severe Incongruity of the Elbow Joint. (Εικόνα 5)
Εικόνα 5
Μη σύγκλιση ράμφους του ωλεκράνου και κακή συνοχή αγκώνα.
Οι ελαφρές περιπτώσεις δυσπλασίας του αγκώνα, συνήθως μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά (έλεγχο σωματικού βάρους, αποφυγή υπέρμετρης άσκησης, χόνδρο-προστατευτικά συμπληρώματα διατροφής, φυσιοθεραπείες).
Στις μέτριες ως βαριές όμως μορφές είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται εκείνο το οστικό τεμάχιο (FCP) ή το αποσπασμένο τεμάχιο χόνδρου (OCD) που λειτουργεί ως ξένο σώμα μέσα στην άρθρωση.
Στην περίπτωση UAP πρέπει εφόσον είναι δυνατό να γίνεται οστεοσύνθεση του ράμφους του ωλεκράνου (Εικόνες 6 και 7).
Εικόνα 6
Μη σύγκλιση του ράμφους του ωλεκράνου με κακή συνοχή αγκώνα
Εικόνα 7
Οστεοσύνθεση με συμπιεστικό κοχλία και δυναμική οστεοτομή ωλένης
Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται εως την ηλικία των 8 μηνών ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες το ράμφος πρέπει να αφαιρείται διότι είναι παραμορφωμένο και οστεοπορωτικό έχοντας χάσει τη δυνατότητα πόρωσης.
Εικόνα 8
Πόρωση του ράμφους του ωλεκράνου δύο μήνες μετά την επέμβαση
Εντατικές έρευνες των τελευταίων ετών, έδειξαν ότι σε όλες τις περιπτώσεις δυσπλασίας του αγκώνα η αποκατάσταση της συνοχής της άρθρωσης παίζει σημαντικότατο ρόλο στην έκβαση του περιστατικού. Έτσι διάφορα είδη διορθωτικών οστεοτομών βρίσκουν σήμερα εφαρμογή για την αποκατάσταση της αρθρικής συνοχής. Σε όλες τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα της επέμβασης είναι καλύτερο όταν ο σκύλος είναι νεαρός (συνήθως μικρότερος του έτους).
Για κάποιες περιπτώσεις προχωρημένης δυσπλασίας με χονδροπάθεια της έσω μοίρας της άρθρωσης (medial compartment syndrome) σε σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας έχουν εξελιχθεί την τελευταία δεκαετία κάποιες τεχνικές όπως η SHO (Sliding Humeral Osteotomy) και η PAUL (Proximal Abdacting Ulnar Osteotomy), οι οποίες φαίνεται να βοηθούν αρκετά στη μείωση του πόνου και συνεπώς συμβάλουν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του σκύλου μας.
Διεγχειρητική εικόνα κατάγματος έσω κορωνοειδούς απόφυσης και διάβρωσης του χόνδρου της της ωλένης (σύνδρομο έσω διαμερίσματος
ΤΔΟ
Η πολύχρονη εμπειρία μας στη πάθηση αυτή μας οδήγησε στην εξέλιξη μιας νέας χειρουργικής τεχνικής, της ΤΔΟ (τροποποιημένη διορθωτική οστεοτομή) με την οποία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τόσο περιστατικά μεγάλου βαθμού κακής αρθρικής συνοχής, σε νεαρά άτομα, όσο και περιστατικά με σύνδρομο έσω διαμερίσματος της άρθρωσης σε μεγαλύτερα άτομα με προχωρημένες αλλοιώσεις. Το μεγάλο πλεονέκτημα της τεχνικής μας είναι ότι διατηρεί την αποτελεσματικότητα άλλων δόκιμων τεχνικών, μειώνοντας παράλληλα σε σημαντικό βαθμό τις μετεγχειρητικές επιπλοκές και το χρόνο ανάρρωσης ,
Η αρθροπλαστική της άρθρωσης του αγκώνα στο σκύλο δεν έτυχε μέχρι σήμερα ευρείας διάδοσης και εφαρμογής στην παγκόσμια ορθοπαιδική κοινότητα. Η σύνθετη ανατομία , η έμβιο-μηχανική της άρθρωσης αυτής σε συνδυασμό με το ότι το πρόσθιο άκρο στο σκύλο είναι στηρικτικό ευθύνονται για το αυξημένο ποσοστό επιπλοκών και τον αυξημένο επίσης χρόνο αποκατάστασης-αποθεραπείας αυτής της επέμβασης. Σε περιπτώσεις βαριάς οστεοαρθρίτιδας και πόνου όπου, ευτυχώς σπάνια, μια από τις τεχνικές που προαναφέρθηκαν (SHO , PAUL και ΤΔΟ) δεν θα πετύχαινε, η αρθρόδεση της άρθρωσης του αγκώνα θα μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση.