Οι διορθωτικές οστεοτομές (οστεοτομίες) εντάσσονται στη λεγόμενη «προχωρημένη ορθοπαιδική» (advanced orthopaedic). Με διάφορες τεχνικές διορθώνεται η «κακή» ανατομία ενός οστού για να επιτευχθεί ένας από τους παρακάτω στόχους:
Αποκατάσταση αρθρικής συνοχής
Σε αυτές τις περιπτώσεις διορθώνονται χαλαρές (υπερξαρθωμένες) αρθρώσεις ή ακόμη και εξαρθρωμένες. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν η διπλή ή τριπλή οστεοτομή της πυέλου σε περιπτώσεις δυσπλασίας ισχίου, οι δυναμικές οστεοτομές της ωλένης σε περιπτώσεις δυσπλασίας αγκώνα και οι οστεοτομές του μηριαίου ή της κνήμης σε εξάρθρημα επιγονατίδας 3ου και 4ου βαθμού.
Αλλαγή βιο-μηχανικής μιας άρθρωσης
Αντιπροσωπευτική περίπτωση είναι η πρόσθια μετατόπιση του κνημιαίου κυρτώματος για την αντιμετώπιση της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ΤΤΑ).
Η βράχυνση ή επιμήκυνση ενός οστού
Επιτυγχάνεται με οστεκτομή ή οστεοτομή και ακινητοποίηση με ορθοπαιδικές πλάκες ή εξωτερική οστεοσύνθεση που μπορεί να είναι απλή, διατατική ή υβριδική.
Η διόρθωση της στρέβλωσης ενός οστού
Η στρέβλωση του οστού είναι συχνή αιτία χωλότητας και συχνά ευθύνεται για βλάβη (οστεοαρθρίτιδα) των γειτονικών αρθρώσεων (Εικόνα 1). Η στρέβλωση-παραμόρφωση ενός οστού, μπορεί να οφείλεται σε κακή πώρωση μετά από κάταγμα (malunion), σε διαταραχή της ανάπτυξης του οστού στη νεαρή ηλικία ή σπανιότερα σε κάποια μεταβολικά νοσήματα.
Εικόνα 1α και 1β
Οστεοαρθρίτιδα καρπού λόγω στρέβλωσης της κερκίδας
Εικόνα 2α και 2β
Διορθωτική οστεοτομή της κερκίδας με σύγχρονη αρθρόδεση καρπού.
Φυσικά η κακή – στρεβλή πόρωση μετά από κάταγμα μπορεί να αφορά οποιοδήποτε οστό, η στρέβλωση όμως λόγω διατάραξης της ανάπτυξης συμβαίνει κυρίως:
α. Στο κάτω μέρος του αντιβραχίου λόγω πρώιμης σύγκλισης του κάτω συζευτικού χόνδρου της ωλένης (συχνά) (Εικόνα 2 και Εικόνα 3) και σπανιότερα της κερκίδας και
β. Στο κάτω μέρος του μηριαίου δημιουργώντας εξάρθρημα της επιγονατίδας προς τα έσω (συχνότερα), ή προς τα έξω (σπανιότερα).